کاریکلماتور شماره 189

وقتی سیل اشک از چشمم جاری می شود ، غم لبخند زنان از روی پل ابرویم به تماشا می نشیند.
عاقبت ، عشق آتشینی که در دل پروانه زبانه می کشد، خاکسترش می کند.
میله های قفس سلب آزادی پرنده محبوس را به هم پاس می دهند.
شگفتا آسمان استراحتگاهی برای رفع خستگی پرندگان ندارد.